Leef en laat leven, een practise as I preach levensvisie met vierdimensionale schaduwzijden. Het bestaat naast onze driedimensionale genotswereld, waar het oog des liefde blind is. In en tussen onze band ligt veel ruimte, soms geassocieerd met afstandelijkheid of nonchalance. Ik wil vrij laten, zoals ik vrij wil zijn. Tot een punt dat die vrijheid…
“I am wondering” is a phrase that feels like an extra sense to me. The sense to explore and discover our true core and task as an individual in present state. A perception without wondering about myself, the others or the world around me is a unknown phenomena to me. Being able and willing to…
Als een deken op een hete windstille zomeravond glij jij over mij heen. Ik duw je van me af en zoek tegelijkertijd de aanraking op. Een been eruit en half lichaam ontbloot de verkoeling zoekend. Ik absorbeer de leugens en laat ze een ronde maken via mijn innerlijke detector. Hoeveel waarde kan ik hier nog…
“Kom op, sta op, stop met huilen, stel je niet zo aan, er is niets aan de hand, het doet geen pijn, zo klaar over, doe niet zo lastig, stop nou daarmee, je zoekt weer aandacht, gewoon doorgaan! Je bent toch groot en sterk? De bemoedigende zinnen die via een positieve intentie ons eigen gemaakt…
Leven tussen de overblijfselen van een dramadriehoek, balancerend op de pilaren van een winnaarsdriehoek. Ogen vooruit gericht om schaduw diepte tussen de cirkels te trotseren. Treden uit de vierkantjes die gecreëerd zijn door spiralen des tijds. Kijkend door de ruiten die een ruimtelijke weergave aanbieden waarin verzonken kan worden. Sterren en een vormende maan bieden…
Ieder mens zijn/haar specialisatie, betekent meer passie/compassie met een lintje waardering/erkenning en volle maag/borst de toekomst in. -Driandayaba- 17-06-2016
‘Het is jouw Dag’ zei hij. Bezinkend nam zij de getoonde micro-expressie. Haar repliek ‘Ik ben geen eigenaar van Dag’ Dag schrijdt voort en zoekt haar weg tussen de momenten. Sommige onvergetelijk enkele als een ruis in de nacht. Wie zal het zeggen? ‘Zal ik nu volgen?’ vraagt zij. Neem mij over zoals Dag dat…
Waar kom jij vandaan? Wie is je vader en wie is je moeder? Waar woont jouw familie? Ons kent Ons mentaliteit. Van welke makelij ben jij? Welk bruikbaar netwerk zit er om jou heen? Hedendaags ook te zien via Sociale media en niet meer solo voor mij zo’n bekend wij-cultuur omgangsvorm. Een beoordelingsgereedschap gecreëerd om…
Een schouder. Een hand. Gecomponeerd borstkas ritme. Gewillig warm lijf. Op die momenten content met samen, terwijl ondertussen acceptatie met ontkenning touwtrekkend duelleren. Huisje boompje beestje een grijs gedraaide grammofoonplaat met de smaak van gisteren. Ik wil niet nodig zijn. In dit moment een tikje feminisme pompend door mijn aders. Zij heeft dat zelf niet…
….als water, niet voor een ieder en niet overal drinkbaar, constante stroming essentieel voor zuiverheid. Wegsijpelend langs ledematen, stilstaand een broeinest voor de delers. ….als houtskool in vuur en vlam, verlichtend & passievol destructief in een onveilige omgeving. ….als ijs verkoelend bij rijzende temperatuur met kans op afgestorven delen in de lagen van jouw ziel. ….als aarde…